Laatste nummer van de Titaan is verschenen

Alle tijdschriften waaraan ik meewerk, verdwijnen. De Titaan, de Tilburgse krant waar ik met zo veel plezier voor schreef, schaart zich nu helaas in de rij van verdwenen projecten, waaraan ik met mijn hele ziel en zaligheid heb bijgedragen. Mijn allerlaatste verhaal in De Titaan begint zo (en is een onder meer een ode op de geboorte- en sterfstad van het tijdschrift: Doorgaan met het lezen van “Laatste nummer van de Titaan is verschenen”

Geboortedag Virginia Woolf

Vandaag is de geboortedag van Virginia Woolf (25 januari 1882 – 28 maart 1941). Zelfs Google viert het feest; daarom hieronder een mooi citaat uit Orlando. (Wat mij overigens altijd heeft gefascineerd, is dat ze op mijn geboortedag zelfmoord pleegde, precies 24 jaar voordat die dag mijn geboortedag zou worden; het schept, hoe dan ook, een band.) Doorgaan met het lezen van “Geboortedag Virginia Woolf”

Eugen Gomringer: het gedicht is mede-schuldig

Het gedicht van Eugen Gomringer: Es erinnert zudem unangenehm an sexuelle Belästigung, der Frauen alltäglich ausgesetzt sind.

De AStA (Allgemeiner Studierendenausschuss – de vertegenwoordigers die de studenten van een hogeschool representeren) was duidelijk over het gedicht ‘avenidas’ van Eugen Gomringer: ‘Es erinnert zudem unangenehm an sexuelle Belästigung, der Frauen alltäglich ausgesetzt sind.’ Het gedicht, dat zes jaar geleden op een muur van de Alice Salomon Hochschule in Berlijn werd aangebracht, gaat zo:
Doorgaan met het lezen van “Eugen Gomringer: het gedicht is mede-schuldig”

Petitie tegen het werk van Balthus

Balthus (Balthasar Kłossowski de Rola, 1908-2001) was schilder. In zijn werk zie je vaak erg jonge meisjes, in wat vroeger bevallige poses heette. Hij was van goede afkomst. Zijn moeder heeft na de scheiding van vader Klossowkski nog een affaire gehad met Rainer Maria Rilke. Pierre Klossowski was zijn broer.

In de Verenigde Staten is nu ophef ontstaan over het schilderij ‘Thérèse Revant’ (‘Thérèse Dreaming’) dat in het Metropolitan Museum of Art in New York hangt. The Guardian bericht erover. Mia Merrill heeft een petitie online gezet die vraagt om de verwijdering van het werk uit het museum: Doorgaan met het lezen van “Petitie tegen het werk van Balthus”

Het wachten is op een invitatie van Aad Meinderts/Stichting P.C. Hooft

Heel benieuwd ben ik, naar de open en eerlijke besluitvorming rond de P.C. Hooft-prijzen. De secretaris, Aad Meinderts, en de stichting die de prijs organiseert kunnen dan ook geen bezwaar hebben als ik eens een kijkje in de keuken kom nemen. Toch? De twitterdiscussie over de jaarlijks toegekende oeuvreprijs en Meinderts’ reacties staan hier.

Mensen worden meestal ervaren in mondelinge vorm

Na lezing van dit onderzoek van Kila van der Starre, gisteren tijdens of voorafgaand aan de Nacht van de Poëzie in Utrecht gepresenteerd, een onderzoek dat haar zeker ooit de Roos Vonk-leerstoel zal opleveren, presenteer ik – nog steeds confuus van zoveel wijsheid – een samenvatting van Van der Starre’s titanenwerk:

Nederlanders denken bij de term ‘mensen’ vooral aan ‘institutioneel erkende’ mensen. Mensen die door erkende instanties erkend worden als mens, worden ook door het merendeel van de volwassen Nederlanders als zodanig erkend. Mensen met minder erkenning uit de officiële wereld zijn ook in de ogen van de meeste Nederlanders minder vaak mensen. Wel zijn dit soort mensen veel bekender dan de mensen die officieel als mens worden beschouwd. Denk hier aan de BraboNeger, Gerard Joling en de TuigVlogger. Wanneer Nederlanders denken aan mensen, denken zij in veel gevallen aan (het voorkomen van) officieel erkende mannen (zoals Barack Obama, Jesse Klaver of Vladimir Poetin). Doorgaan met het lezen van “Mensen worden meestal ervaren in mondelinge vorm”

Nieuw verhaal, in Hollands Maandblad 2017 – 8/9

In Hollands Maandblad 2017 – 8/9 is een nieuw verhaal van mij te lezen: ‘Hartenklop’. Daarnaast bevat het blad werk van onder meer Marieke Lucas Rijneveld, Leo Vroman en Philip Huff. De hele inhoud leest u hier. Een bont geheel, as usual. Koop het blad in de betere boekhandel, of, wel zo veilig: bestel het bij de redactie. Mijn verhaal over een echtpaar, Jonathan en Vera, begint zo: Doorgaan met het lezen van “Nieuw verhaal, in Hollands Maandblad 2017 – 8/9”

Een zoon van Limburg: nog steeds actueel

Het Reformatorisch dagblad, een erg goede krant, publiceerde een interessant artikel over Limburg, samenhangend met ‘150 jaar Limburg’. Het stuk ontaardt in een merkwaardig geval van protestante zending, maar toch bevat het zeker in het begin een paar behartenswaardige alinea’s. De kern daarvan: ‘De Limburger bestaat niet.’ Misschien klopt dat, maar deze uitspraak wordt wel gedaan door mensen (een museum-man en een archivaris) die zich ideologisch en cultureel een weg moeten zien te banen tussen de belangen van de provincie en het land. Ze proberen ‘de kwestie’ (die er niet is: want Limburg is net als de Heilige Geest veelvoudig, verdeeld en toch één) in te kaderen, te omzeilen, – ze missen de innerlijke noodzaak en de aandacht voor stijl en compositie die literatuur wel kan bieden. Daarom zou de journalist René Zeeman beter te rade hebben kunnen gaan bij, bijvoorbeeld, mij. Mijn boek Een zoon van Limburg (een zoektocht naar identiteit en het belang van ‘de’ afkomst, is nog steeds te koop. Het begint zo: Doorgaan met het lezen van Een zoon van Limburg: nog steeds actueel”

Gedicht in Stad van zachte idioten

In november verschijnt het boek Stad van zachte idioten, een bundel met ‘Utrechtse’ verhalen en gedichten. Ronald Giphart stelde het boek samen. Ik ben blij dat mijn gedicht ‘Hamburgerbrug’, uit de in 2010 verschenen dichtbundel Oudegracht, is opgenomen. Soms krijgen gedichten een nieuw of langer leven, en daarom is bloemlezen niet alleen een werk van barmhartigheid maar een goed werk tout court. ‘Hamburgerbrug’ was eerder het ‘Utrechtgedicht’ in december 2010 van de SLAU, de voorloper van het Literatuurhuis. En is in die hoedanigheid terug te lezenOudegracht is, voor bijna geen geld, nog te koop bij Weideblik!