Een geringe wig van klaarte

Ik ken iemand die Paul van Ostaijen spaart. Mensen die boeken van schrijvers sparen, lezen niet. Tenminste, dat denk ik altijd. Lezen houdt maar van kopen af, zegt die vriend altijd. Het heeft jaren geduurd voordat ik die uitspraak thuis kon brengen. Pas na lezen van Verzonken boeken van Gerrit Komrij viel bij mij het kwartje: ‘De bibliofiel leidt een deerniswekkend bestaan. Geen sprank hoop dringt ooit in zijn leven door. Hij is een toonbeeld van geestelijke stilstand. Hij leest nooit eens een boek. Want lezen houdt maar af van kopen.’ Doorgaan met het lezen van “Een geringe wig van klaarte”

Advertentie

In de metro (46): People are ugly

In de metro zitten op dit moment alleen lelijke mensen. Ik bekijk een man die een grijs jasje draagt op een grijze broek. Jasje en broek passen niet bij elkaar. Zijn gezicht is heel lang, de ogen puilen letterlijk uit. Het oogwit is licht-paars geworden. De man draagt versleten, merkloze sneakers. Hij leest niet, hij kijkt niet naar een telefoon, hij wacht. Deze man is nog de minst lelijke van alle lelijke mensen die vandaag in de metro zitten. Ik probeer me op mijn boek te concentreren. Ik wil niet om me heen kijken. Ik wil niet nieuwsgierig zijn. Doorgaan met het lezen van “In de metro (46): People are ugly”