In de metro (45): Berlijn

Ik zit in de metro van Berlijn en ben me daar over-bewust van. Voordat ik in Berlijn was, nam ik me voor over de Berlijnse metro te schrijven. Nu ik er ben, lukt het niet. Ik ben hier een toerist, iemand die de dienstregeling niet van buiten kent, iemand die soms de verkeerde uitgang neemt en dan kilometers om moet lopen, ik ben een niet aan de metro gewende sukkel uit het buitenland – de metro van Berlijn is mij een hoofdbreken. Doorgaan met het lezen van “In de metro (45): Berlijn”

Twee recensies op Extaze

Op de website van Extaze staan twee nieuwe recensies die ik schreef: op het boek Valwind van Peter Veen en op De dag van de Opritsjnik van Vladimir Sorokin. Over Sorokins boek was ik te spreken, Veens boek bood geen fijne leeservaring. De volledige tekst van de recensie op Sorokin staat hier >> Een citaat:

Ik voel geen huiver bij het idee dat de Opritsjnik ook in Nederland zou kunnen gaan huishouden. Daarvoor is hij te veel een figuur uit een stripverhaal – en verdomd, dat is dit boek van Sorokin: een goed weglezend prettig stripboek, vol plaatjes van een boef voor wie je, ondanks alles, enige sympathie moet koesteren.
Sorokin schreef een literair amusementsboek. Een paradox. Dus alles bij elkaar is het toch een kunststuk.

Derde blog voor Extaze: De cultuur is een schimmenspel geworden

Op 28 juli van dit jaar (2019) werd Remco Campert negentig jaar. Reden voor de VPRO om een ‘ode’ aan de vereerde meester uit te zenden. Die ode werd opgefleurd met muziek, waarbij de VVD-jazz van Benjamin Herman de grote blik- of oorvanger was, en naast de muziekmensen deden the usual suspects mee.

In Campert’s geval wordt de spoeling van vrienden en collega’s dunner en dunner. Van die beperkte kring waren Jan Mulder, Kees van Kooten en Ramsey Nasr vertegenwoordigd: twee grapjassen en een acteur. Toch leek het de bedoeling dat de kijker de indruk kreeg met iets literairs van doen te hebben. Gelukkig werd Nasr weggedraaid voor hij kon beginnen te spreken, misschien was dat het literaire.

Lees verder op de website van Extaze >>

Een roadmovie (met Kathy Acker) – het begin

Juli 1983. Ik ben achttien en net van de middelbare school. Mijn lichaam is ongevormd, bijna haarloos, ik ben op zoek naar een vorm. Ik ben een libido dat naar binnen slaat. Niemand ziet me. Mijn huid is niet alleen een beschermende laag om mijn lijf, zij is een schild tussen mij en de buitenwereld — hoewel, is er een buitenwereld, en zo ja, waar is die? Doorgaan met het lezen van “Een roadmovie (met Kathy Acker) – het begin”