In de metro (1)

Ik loop de trap af, metrostation Karlovo Náměstí in. Het is laat, bijna twaalf uur. De onderste tree sluit niet helemaal goed aan op de muur. In het gat zit een muis. Een jonge muis, denk ik. Ik sta stil en buig me voorover. Als ik een vinger uitsteek, begint de muis eraan te snuffelen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt, een muis die aan me snuffelt. Niet dat ik weet in elk geval. Ik voel me vereerd. Even later probeer ik de muis over het hoofd te aaien, maar daar heeft hij geen zin in. Hij verdwijnt in het gat tussen de trap en de muur.

Fragment uit Extaze

Extaze van Louis Couperus is een mooi boek, een klein meesterwerk, honderd bladzijden een inkijk in de menselijke ziel, hoe lang kan ik deze cliché-machine nog op gang houden? Lees de roman. Hij is op DBNL te vinden, maar op papier werkt het ook erg goed. Er is een versie beschikbaar in de oude spelling en een versie in een aangepaste spelling (in het verzamelde werk dat ooit bij Van Oorschot verscheen). In beide versies blijft het verhaal recht overeind staan. Leve Louis.

Jaroslav Rudiš: Het volk boven

Over: Het volk boven,  Jaroslav Rudiš, vertaald uit het Tsjechisch door Edgar de Bruin, Nobelman, 2017

Hoe spreekt iemand die uit het ‘gewone’ volk afkomstig is en zich, met moeite, door het leven worstelt. Ik weet het niet. De Tsjechische schrijver Jaroslav Rudiš doet in zijn boek Národní třída, onlangs vertaald als Het volk boven, een poging om die taal te benaderen. In deze korte roman horen we het verhaal van Vandam, genoemd naar de Belgische acteur Jean-Claude Van Damme. Het is een verhaal vol ontworteling, hang naar het verleden, onvrede over het heden, geweld (Vandam slaat er nogal snel op los) en liefde die zich niet kan uiten.