Er zitten twee meisjes tegenover me in de metro. Het ene leest een boek van Paulo Coelho. Ik kan de titel niet zien. Het andere leest Eat, pray, love. Als je het positief bekijkt: ze lezen. Als je eerlijk bent: ga lekker op je telefoon kijken. De pocket van Eat, pray, love is behoorlijk voddig, het meisje is er niet heel erg voorzichtig mee geweest. Of is het een tigstehands exemplaar? Een al door heel veel vriendinnen voor haar verslonden doorgeefboek? Ik heb nog nooit een boek van Coelho of van Elizabeth Gilbert gelezen. Doorgaan met het lezen van “In de metro (47): Antiquarenleed”
Weblog van Chrétien Breukers 