“De bloemlezing ‘Ik ben niet gek! [ik ben een gedicht]’ presenteert zich al in zijn opbouw als gekkenwerk. Het bevat welgeteld 11×11 gedichten – elf is het getal der gekken – waarbij elf dichters (gemiddeld) 7×11 gedichten aangeleverd hebben en 4×11 dichters elk één. Als bewakers omheen dit ‘zootje ongeregeld’ staat vooraan en achteraan telkens nog een extra gedicht van Frank Pollet en Chrétien Breukers, de twee samenstellers van de bloemlezing. Deze bewakers roepen onmiddellijk verwachtingen op.”
Maand: mei 2010
Gedicht Una Giornata Rosa
Vanmiddag las ik tijdens het literaire programma Una Giornata Rosa onder meer onderstaand gedicht voor:
Saronni drinkt een kop koffie bij Graaf Floris
Niemand herkent hem hier; de studente Sociale Geografie
aan wie hij vertelt dat hij Beppe heet, moet lachen;
ze komt uit Friesland en deelt hem mee dat Beppe daar
op oma slaat. Saronni is een beetje droevig. Hij herinnert
zich de machtige sprint waarmee hij Milaan – San Remo
naar zich toetrok. Hij denkt aan de twee rondes van Italië
die hij won, aan de studentes (en dan echte studentes,
geen studentes Sociale Geografie) die zich verdrongen
voor zijn hotelkamerdeur. Hij was nog niet getrouwd.
Zijn heupen zijn nu zachter, maar de honger naar de
overwinning is nog niet geblust. De studente leest
een gedicht van Ingmar Heytze voor. Wat een land!
Dichters die een renner kloppen, ruim vóór de meet.
Saronni schudt het hoofd en denkt aan zijn pensioen.
Weblog van Chrétien Breukers 