Denk Goethe

Ik sla mijn ogen op en zit naast Laura op de achterbank van een taxi. De chauffeur ruikt naar koffiebonen en bedorven hooi. Veevoeder, uit een kuil. Laura kijkt naar het scherm van haar telefoon en is niet blij. Je kunt bijna meteen terecht, zegt ze als ze ziet dat ik wakker ben. Waar kan ik terecht, vraag ik. Bij de Spoedeisende Hulp. Ik eis geen spoed, zeg ik. Kijk nou maar uit, zegt ze. Straks zijn dat je laatste woorden. Denk Goethe.